Aktualności

Słowo depresja pojawia się ostatnio często w przestrzeni publicznej. Narosło wokół niej sporo mitów, niedomówień, niejasności. Warto zatem przyjrzeć się temu pojęciu. Najważniejsze jest podkreślenie, że depresja to choroba. I mogą na nią chorować osoby w każdym wieku – także dzieci i młodzież. Zwykły smutek to nie jest depresja. Ludzie bywają smutni i jest to zwyczajna emocja, informująca o naszej relacji z rzeczywistością, o poczuciu braku, niezaspokojonej potrzebie itp. Depresja zaś – należy to szczególnie podkreślić – jest chorobą.

Objawy depresji:

• drażliwość – częsta u dzieci i nastolatków;
• problemy ze snem i apetytem;
• zaburzenia poznawcze – trudności w koncentracji uwagi, trudności w zapamiętywaniu i przypominaniu;
• wzrost krytycyzmu;
• poczucie winy;
• poczucie beznadziei, bezradności, braku wpływu;
• myśli o śmierci, myśli samobójcze.

Jeśli powyższe objawy występują 2 tygodnie i dłużej, konieczna jest konsultacja u specjalisty – lekarza psychiatry lub psychologa. Depresji nie wolno lekceważyć, bo może ona prowadzić do prób samobójczych.

Jaka postawa rodzica jest najbardziej wspierająca dla dziecka chorego na depresję?

1. Uznanie, że jest to choroba, a nie złe zachowanie.
2. Akceptacja faktu, że dziecko nie ma wpływu na swój nastrój, jest on wynikiem choroby – zatem nie ma możliwości, by „wziąć się w garść” i przestać czuć przygnębienie lub rozdrażnienie (dziecko nie kontroluje tego).
3. Zainteresowanie życiem osoby chorującej – ale bez nadmiernego narzucania się, raczej życzliwy, otwarty kontakt (tu przydatne mogą być informacje zawarte we wcześniejszym artykule zamieszczonym na naszej stronie pt. „Jak rozmawiać z dzieckiem?”)
4. Pamiętanie o tym, że gorsze wyniki w nauce nie są rezultatem lenistwa dziecka, a wiążą się z depresją (jeden z objawów tej choroby to pogorszenie koncentracji oraz pamięci).
5. Chwalenie za każdy, drobny sukces.
6. Bycie przy dziecku – z uwagą i troską (warto zwyczajnie zapytać osobę chorą: „czego ode mnie potrzebujesz? jak mogę ci pomóc”; nie należy się przy tym zrażać, jeśli w odpowiedzi usłyszymy: „nie wiem”; w takiej sytuacji warto dodać: „pamiętaj, że tu jestem”).

Wsparcie rodziców/opiekunów ma bardzo istotne znaczenie dla procesu zdrowienia

dziecka, dlatego warto skorzystać z powyższych wskazówek. Ważne jest również, by pamiętać, iż wakacje nie są czasem, w którym nie zdarzają się zachorowania na depresję. Dobra więź z dzieckiem może pozwolić rodzicom zauważyć wczesne symptomy choroby – a co za tym idzie, szybko zareagować i skontaktować się ze specjalistą. Poniżej znajduje się lista przydatnych adresów kontaktowych, w których można znaleźć pomoc w sytuacji trudnej lub problemowej:

Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Pasłęku

ul. Bankowa 2/2, 14 – 400 Pasłęk

tel. 55 248 24 32

ppp-paslek1@wp.pl

Infolinia dla dzieci, młodzieży, rodziców i nauczycieli

www.liniadzieciom.pl

tel. 800 080 222 działa całodobowo

Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży

www.forumprzeciwdepresji.pl

www.116111.pl

tel. 116 111 działa od 12.00 do 02.00

Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka

800 12 12 12 działa od 08.15 do 20.00

Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci

800 100 100 poniedziałek – piątek 12.00 – 15.00

NZOZ Poradnia Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży KARAN w Elblągu

(do 18 roku życia)

tel. 885 496 949 poniedziałek – piątek 09.00 – 18.00

     55 649 69 49 poniedziałek – piątek 09.00 – 18.00

Opracowanie: psychoterapeuta z Poradni Psychologiczno Pedagogicznej w Pasłęku