Aktualności

"Jesień to druga wiosna, kiedy każdy liść jest kwiatem. Mimo że dni są krótsze i ciemniejsze, w sercu wciąż można nosić światło nadziei."
Albert Camus

Z tymi pięknymi i mądrymi słowami, de facto opisującymi etap upływającego życia, a nie porę roku, zwróciliśmy się zapraszając naszych gości na spotkanie zorganizowane z okazji Światowego Dnia Seniora. Podczas gdy PKP Intercity zaproponowało z tej okazji wyjątkową promocję, oferując seniorom (osobom powyżej 60 roku życia) przejazd na dowolnej trasie za jedną złotówkę, my podjęliśmy działanie wręcz przeciwne: miast rozsyłać „starszaków” (wg definicji znanego dziennikarza muzycznego Marka Niedźwieckiego) w rozległe strony Polski, postanowiliśmy ich zebrać, skupić w jednym miejscu oraz uraczyć prawdziwą ucztą dla ducha i podniebienia. I taki właśnie wzniosły i smakowity charakter miało, objęte patronatem Starosty Elbląskiego, wydarzenie artystyczne, które odbyło się w miniony czwartek w siedzibie Młodzieżowego Domu Kultury przy ul. Gen. J. Bema 37 w Elblągu.

Przygotowując spotkanie położyliśmy nacisk na jego międzypokoleniowy wymiar, osnową stało się zbliżenie, a może nawet zderzenie dwóch równolegle funkcjonujących światów: ludzi młodych, ambitnych i wchodzących z rozpędem w dorosłe życie, z osobami trochę już na skraj tego życia zepchniętymi, starszymi i niesamodzielnymi, pozostającymi nie ze swojej przecież winy pod stałą opieką wyspecjalizowanych w tym celu placówek, takich jak Domy Pomocy Społecznej, Środowiskowe Domy Samopomocy i Warsztaty Terapii Zajęciowej. Naszą intencją było dążenie do tego, by te dwa odmienne bieguny egzystencji zbliżyły się do siebie, przeniknęły i nawzajem zainspirowały; młodzi, którzy dziś tworzą tylko nowe słowa i spektakle teatralne, kiedyś będą budowali i definiowali całą naszą rzeczywistość, ważne jest więc by pamiętali, iż my seniorzy („starszacy”) będziemy w niej obecni, ze swoimi marzeniami, pragnieniami i oczekiwaniami. Nasze wspólne spotkanie miało nam umożliwić poznanie się, pokonanie barier i wsłuchanie w głos płynący wprost z serc tych jakże różnych generacji.

À propos wspomnianego tworzenia przez młodzież nowych słów i spektakli teatralnych: na nich właśnie oparliśmy artystyczną wizję naszego wydarzenia. Jego nazwa – „jesieniary” – wywodzi się od młodzieżowego słowa roku; taki plebiscyt organizowany od kilkunastu lat przez Komitet Naukowy PWN wyłonił w roku 2019 owo subtelne i kreatywne określenie dla osób kochających wszystkie fizyczne i duchowe stany jesieni - ze spacerami w szalikach i zbieraniem liści, czytaniem książek pod kocykiem, czy też piciem gorącej czekolady na czele. Odnosi się także oczywiście do osób, które weszły już w ten „jesienny etap życia”. Młodzież wymyśliła, nas to dotyczy i definiuje, a zatem w celu podkreślenia łączącej dwa pokolenia więzi językowej, przyjęliśmy taką nazwę dla zorganizowanego spotkania.

Młodzież odegrała także spektakl teatralny stanowiący crème de la crème „JESIENIAR’24”. „Ilu jest mądrych na tym świecie ?”, według scenariusza Wojciecha Karpińskiego, z piosenką Ludwika Jerzego Kerna, przeniósł nas w biograficzne zakamarki słynnych polskich postaci historycznych, ukazując – nierzadko w krzywym zwierciadle – codzienne perypetie i twórcze dylematy: Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Marii Skłodowskiej-Curie, Marii Konopnickiej i Elizy Orzeszkowej. Akcja snuła się wartko, iskrzyła sytuacyjnym humorem, fabuła miejscami zaskakiwała, ale przyznać trzeba, iż rzetelnie została osadzona w realiach czasu i miejsca, o których opowiadała. Nie wszystko zapamiętaliśmy ze szkoły, nie o wszystkim nam mówiono, tym bardziej z zainteresowaniem śledziliśmy losy wielkiego wieszcza uciekającego przed zawiedzionymi uczuciami aż pięciu kochanek, czy dwóch wielkich pisarek i emancypantek, które jako nastolatki przyjaźniły się na pensji sióstr sakramentek w Warszawie, a jako dojrzałe i znane kobiety nie potrafiły ze sobą rozmawiać bez wzajemnej złośliwości i uszczypliwości.

14 listopada 2024 roku Dom Pomocy Społecznej w Tolkmicku i Młodzieżowy Dom Kultury w Elblągu zorganizowali adresowane do młodzieży i seniorów wydarzenie artystyczne pod nazwą „JESIENIARY’24”. Na tym międzypokoleniowym pomoście spotkali się licznie zgromadzeni podopieczni elbląskich, miejskich i powiatowych, placówek opiekuńczych: grupy z Domu Pomocy Społecznej i Warsztatów Terapii Zajęciowej w Tolkmicku, z Domu Pomocy Społecznej „Krokus” i Warsztatów Terapii Zajęciowej we Władysławowie, z Domu Pomocy Społecznej przy ul. Pułaskiego 1c w Elblągu, Środowiskowego Domu Samopomocy w Przezmarku oraz Dziennego Domu Senior+ w Elblągu. Patronat nad wydarzeniem objął Pan Maciej Romanowski, Starosta Elbląski, obecny wśród nas i przemawiający ze sceny z miłymi życzeniami dla „starszaków”; ponadto w spotkaniu uczestniczyli: Pan Robert Bieliński (członek Zarządu Powiatu Elbląskiego), Pani Renata Perlińska (Naczelnik Wydziału PEKS w Starostwie Powiatowym w Elblągu), Pani Anna Komycz (z Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Elblągu), Pani Anna Kurczewska (dyrektor DPS Tolkmicko), Pan Tomasz Jastrzębski (dyrektor DPS „Krokus”), Pani Małgorzata Subocz (kierownik ŚDS Przezmark), Pani Izabela Cebula (kierownik WTZ Władysławowo), Pani Sylwia Rzodkiewicz (kierownik Dziennego Domu Senior +) oraz Pani Katarzyna Aleksandrowicz (terapeutka z DPS przy ul. Pułaskiego). Artystyczną pieczę sprawował radny Rady Miejskiej w Elblągu, ale z powołania muzyk i twórca teatralny – Wojciech Karpiński. Kostiumowy spektakl zaprezentowało 15 utalentowanych adeptek i adeptów wywodzących się z Grupy Młodzieżowej Teatru Muzycznego MDK w Elblągu (uczniowie szkół średnich oraz dwie studentki). O kulinarną ucztę zadbał Pan Maciej Mularczyk z „Baru pod Bramą” w Pasłęku. Wszystkim serdecznie dziękujemy !

Młodzieżowe słowa roku wybierane są co roku przez kapitułę złożoną ze znanych językoznawców, teraz właśnie trwa plebiscyt na takowe określenia, który zakończy się 30 listopada (zachęcamy do głosowania, każdy może wpłynąć na ostateczny rezultat). Na razie wyłoniono 20 propozycji i sięgając do tego niezwykłego leksykonu postaramy się podsumować opisywane wydarzenie w ten sposób:

„JESIENIARY’24” miały swoją „aurę” i przeprowadzone zostały „oporowo”, młodzież na scenie była „rizz” i wypadła „slay”, pomysłodawca spektaklu, Wojciech K., to gość „skibidi sigma”, nas seniorów potraktowano „fr” wspaniale, nie mieliśmy wrażenia, że jesteśmy „bambikami”; wszyscy uczestnicy wydawali się zadowoleni i nikt nie wołał „womp, womp”. Jak widać nasze spotkanie odniosło zamierzony cel, uczymy się od młodych, zaczynamy mówić ich językiem, a za ewentualne błędy przepraszamy. Wy na scenie byliście natomiast bezbłędni, naprawdę szczerze Was podziwiamy: zapamiętać tyle tekstu, nie pomylić się, grać nie tylko słowem, ale też gestem, zainteresować publiczność tak, że 60 minut przedstawienia minęło w okamgnieniu! Naprawdę jesteśmy spokojni o świat, który niebawem zbudujecie i o swoje w nim miejsce.

Dariusz Barton