Powiat Elbląski
Insulinooporność (IR) jest to zaburzona odpowiedź komórek docelowych na działanie insuliny.
Geny predysponują do IR, ale to głównie czynniki środowiskowe powodują zmniejszenie tkankowego zużycia glukozy (cukru) i lipidów (tłuszczów), powodując podwyższone wartości we krwi, tzw. gluko- i lipo-toksyczność.
Czynniki powodujące rozwój insulinooporności:
• brak lub zbyt mała aktywność fizyczna;
• palenie tytoniu;
• nieprawidłowa liczba i wielkość posiłków;
• niejedzenie śniadań;
• niedostateczne spożycie błonnika;
• nadmierne spożycie tłuszczu i potraw smażonych, napojów słodzonych, słodyczy i alkoholu;
• nieleczone stany zapalne, np. zębów.
Hiperinsulinemia (hiperinsulinizm) to stan charakteryzujący się podwyższonym poziomem insuliny we krwi i jest następstwem insulinooporności. Nadmiar insuliny w osoczu krwi wywołuje stan hipoglikemii. Występuje on, kiedy trzustka jest stymulowana do nadmiernego wydzielania insuliny, a tkanki są oporne na jej działanie. Hiperinsulinemia obserwowana jest w stanach przedcukrzycowych, które poprzedzają cukrzycę typu 2. W ciężkich postaciach może to prowadzić do tzw. wstrząsu insulinowego, który przejawia się utratą przytomności i napadami drgawkowymi (w wyniku niedoboru glukozy w mózgu).
Więcej informacji:
9.02.2022 r. - Insulinooporność i hiperinsulinemia
Zapraszamy do obejrzenia filmu na kanale Akademia NFZ na YouTubie.
Iwona Martynowicz
image Grafika (94 KB) image Ulotka 1 (820 KB) image Ulotka 2 (352 KB) pdf Ulotka (769 KB) document Ulotka (343 KB)
