Aktualności

Kilka tygodni temu mieliśmy przyjemność poznać twórczość Pana Henryka, który powierzył nam swój tomik wierszy. Przedstawiliśmy Państwu kilka z nich.
Dzisiaj proponujemy lekturę pozostałych.
           Dziękujemy za podjęcie naszego zaproszenia do dzielenia się wrażliwością i emocjami.

„Sen...”

Znowu mi się śniła, znowu mnie dręczyła,

Tak mnie męczy już czas jakiś,

Nie chce odejść, daje znaki,

Znaki ciemne, niewyraźne,

Grzeszne, brudne i niezgrabne.

„Lustro”

Przed chwilą stanąłem przed lustrem,

Po twarzy spłynęła mi łza...

...teraz już wiem, że życie uchodzi jak mgła.

Mam do siebie żal......

Nie umiem dawać szczęścia innym....

...a tylko jak tego się nauczę, będę szczęśliwy.

Pragnienie bycia szczęśliwym chyba mnie przerasta,

Uginam się pod tym ciężarem, gasnę, odchodzę,

Jestem jak bezbronna niewiasta.

Lustro jest wyrocznią.....

Wszystko Ci powie! Na twarzy znajomej,

Znajdziesz ból, pustkę zmieszaną z nałogiem.

Z nałogiem, co zwie się marzeniem.

Tak pięknym, szalonym,

Niosącym ciszę, radość, spokój i ukojenie.

„28 Powstań”

Upadłeś na ziemię, boisz się podnieść,

Czujesz lęk, ból i zdumienie.

Unieś, więc najpierw troszeczkę swą głowę,

Zobaczysz w oddali Boga, który zaprosi Cię z chęcią na rozmowę.

„Jesteś w końcu mój synu!

Czekałem na Ciebie, wiedziałem, że znajdziesz drogę,

A ja znajdę czas na rozmowę” – tak Ci powie.

Zgrzeszyłem mój Panie, wstydzę się tego i strasznie się boję

„Boisz się, że Ci nie wybaczę? Nie bój się synu –

Nie wybacza tylko człowiek” – odpowie.

„Dlaczego 28?”

Dlaczego ktoś stworzył początek i koniec?

Dlaczego Romeo przebywał akurat w Weronie?

Dlaczego od zawsze białe jest białe?

Dlaczego czarne było, jest i będzie zawsze czarne?

Dlaczego tak rzadko wygrywasz?

Dlaczego nigdy nic nie zdobywasz?

Dlaczego nie możesz się podnieść?

Dlaczego nie wierzysz w ironie?

Dlaczego uważasz żeś mądry?

Dlaczego jesteś tak głupi?

Dlaczego nie chcesz wybaczać?

Dlaczego nie chcesz zapomnieć?

Dlaczego przegrałeś tę bitwę?

Dlaczego przegrałeś tę wojnę?

Dlaczego Twe słońce świeci tak szaro?

Dlaczego nie zginiesz ofiaro?

Dlaczego ktoś może być pusty jak dzban?

Dlaczego nie zabijesz go sam?

Dlaczego jak kochasz to serce Cię boli?

Dlaczego w tym sercu znalazłeś już tyle soli?

Dlaczego nie powiesz dobranoc?

Dlaczego przychodzisz na noc?

Dlaczego nie wiesz, co znaczy, „dlaczego”?

Dlaczego? Dlaczego? Dlaczego? Dlaczego?

No powiedz, Dlaczego?

„Zwrotki”

Dwa wiersze, dziesięć zwrotek.

To dużo czy mało?

Piszę póki mogę i mam ochotę.

Za oknem ciemno,

to prawie tak samo

jak w moim sercu i duszy.

Zgubiłem znów wątek….

Czy moje rozliczenie z pomocą kartki i pióra,

to jest coś mądrego,

czy totalna bzdura?

Zapewne nikt i tak tego nie zrozumie

Bo po co?

Może nie każdy to umie.

Ale na pewno każdy ma marzenia.

Ja też je mam.

Na dziś na jutro na najbliższy czas…

Tylko czy starczy mi sił.

by je zrealizować,

a nie tak po prostu je do kieszeni schować.

Jak te dzisiejsze wiersze…

„Powrót”

Sięgnąłem po długopis i zacząłem pisać.

Tylko o czym?

O zmarnowanym życiu czy o swoim gniciu?

O miłości co już była, czy może o tej,

co dopiero niedawno w mojej głowie się pojawiła?

O braku wolności, o marzeniach,

o dzieciach, pracy,

czy tych codziennych upodleniach?

O bólu w mięśniach?

Czy o bólu duszy?

Właściwie nieważne,

to przecież i tak się kiedyś wszystko wykruszy…

„Trab”

To skrót od kogoś lub czegoś.

Od kogoś bliskiego…

A zarazem tak mocno oddalonego.

Mam żal, ale czy słuszny?

Przecież zasłużyłem sobie swoim niebyciem,

na pogardę z jego strony!

Bo kim ja mogę dla niego być?

Nic nie umiem, nic nie mam, wyglądam źle,

A czasami się po prostu się na niego wydzieram!

Tylko, że ja bym chciał,

by on kiedyś w końcu zrozumiał,

że jest dla mnie WAŻNY…

… i pragnę jego szczęścia bardziej niż swojego…

Jeszcze raz gratulujemy. Zapraszamy do dzielenia się własną twórczością.

Pracownicy Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Pasłęku