Aktualności

 Praca na błędach z zeszytów szkolnych

Konieczne jest włączenie do współpracy rodzica bądź innej osoby kontrolującej zeszyty i wyszukującej błędy:

1. Zaznaczanie w zeszytach błędów poprzez podkreślanie ich ołówkiem. Przy większej
wprawie ucznia można wskazywać linijkę tekstu, w której jest błąd, wpisując na marginesie
liczbę błędów lub odpowiednią ilość umówionych symboli.
2. Poprawianie błędów w zeszycie przez ucznia, najlepiej poprzez wykorektorowanie,
przekreślenie całego wyrazu i zapisanie go od nowa, od początku do końca w poprawionej
formie.
3. Wpisanie wyrazów w „słupku” do specjalnie do tego celu założonego zeszytu.
4. Objaśnienie pisowni wyrazów znanymi regułami (podanie wymiany, rodzaju końcówki itp.,
czy też numeru strony ze słownika ortograficznego, na której znajduje się dany wyraz).
5. Utworzenie rodzin wyrazowych do omawianych wyrazów.
6. Ułożenie zdań z wyrazami, w których były błędy – mogą to być luźne zdania bądź nieco
trudniejsza forma – zdania powiązane, tworzące sensowny tekst.
7. Przepisanie tych zdań na drugi dzień, dokonanie korekty ewentualnych błędów poprzez
kilkakrotne porównanie ze wzorem.
8. Pisanie tych samych zdań z pamięci następnego dnia (po wcześniejszym przeczytaniu
zdania i przyjrzeniu się występującym trudnościom w zapisie).
9. Kolejnego dnia napisanie tych zdań ze słuchu (może być z komentowaniem, odpowiednią
modulacją głosu lub nie).
10. Pozytywne wzmocnienie osiągnięć i podjętego wysiłku, dokonanie oceny/samooceny.

Pozytywne reakcje rodziców na trudności ich dyslektycznych dzieci

• Zaakceptować fakt wystąpienia dysleksji u dziecka.
• Gdy pojawią się kłopoty nie dramatyzować.
• Zachować spokój i panować nad emocjami, nie wpadać w gniew, gdy dziecko nas irytuje.
• Należy skupić się na mocnych stronach dziecka( np. rysowanie, gra w piłkę), a nie na słabościach.
• Wierzyć w zdolności dziecka.
• Nagradzać dziecko za małe i większe sukcesy.
• Budować dialog z dzieckiem.
• Zachęcać dziecko do działania i motywować.
• Słuchać dziecka, gdy chce nam coś opowiedzieć, zachęcać je do inicjowania rozmowy.
• Codziennie znaleźć czas dla dziecka i poświęcić go tylko jemu, liczy się jakość czasu spę-dzonego z dzieckiem.
• Unikać ciągłej kontroli nad dzieckiem – samo musi się nauczyć dokonywać wyborów.
• Nie wyśmiewać się z dziecka (unikać lekceważenia jego problemów).

Opracowanie : pedagog Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Pasłęku