Aktualności

Są w szkolnym życiu chwile, które zostają w pamięci na długo. Chwile, w których wyraźnie widać, że szkoła to nie tylko nauka, egzaminy i rozwijanie talentów, ale także miejsce, w którym rodzi się empatia, odpowiedzialność i wrażliwość na drugiego człowieka.

Z inicjatywy dwóch uczennic Liceum Sztuk Plastycznych, Oliwii Tessar oraz Marty Milczanowskiej, narodził się pomysł zorganizowania kiermaszu ciast, z którego cały dochód przeznaczony został na Hospicjum Elbląskie im. Aleksandry Gabrysiak. Ta iskra dobra bardzo szybko znalazła swój oddźwięk. Akcję dziewczyn podchwycili koleżanki i koledzy z klasy trzeciej, którzy z ogromnym zaangażowaniem upiekli ciasta i sami je sprzedawali. W krótkim czasie inicjatywa przerodziła się w prawdziwe, wspólne działanie, do którego włączyła się cała społeczność szkolna.

W dniu kiermaszu szkolne korytarze wypełniły się zapachem domowych wypieków, ale przede wszystkim atmosferą życzliwości i solidarności. Uczniowie, nauczyciele i pracownicy szkoły chętnie sięgali po słodkości, wiedząc, że każdy gest, każda złotówka i każda rozmowa przy stoisku mają głębszy sens i realnie pomagają tym, którzy każdego dnia mierzą się z cierpieniem.

Na tym jednak inicjatorki nie poprzestały. Kolejnym krokiem była zbiórka najpotrzebniejszych rzeczy dla podopiecznych hospicjum. Pieluchy, chusteczki nawilżane, kremy na odleżyny, oliwki, balsamy i inne środki codziennej troski szybko zapełniły przygotowane miejsca. Każda przyniesiona rzecz była znakiem uważności i cichej obecności przy drugim człowieku, nawet jeśli dzieli nas od niego dystans i cisza.

W piątek kilkanaście paczek, wypełnionych dosłownie i symbolicznie darem serca, zostało przekazanych elbląskiemu hospicjum. Był to moment szczególny, pełen wzruszenia, skupienia i poczucia sensu. Chwila, w której dobro nabrało bardzo konkretnego kształtu.

Jesteśmy ogromnie dumni z naszych uczniów. Ich serca biją nie tylko dla sztuki, ale również dla najbardziej potrzebujących. To młodzi ludzie pełni empatii, wrażliwości i dojrzałości, którzy pokazują, że prawdziwe piękno nie zawsze powstaje na płótnie - bardzo często rodzi się w prostych, wspólnych gestach dobra.