Aniołowo to niewielka wieś położona na terenie dawnych ziem pruskich. Zamieszkująca tutaj ludność była odzwierciedleniem przemian po II wojnie światowej. Burzliwe dzieje oraz różnorodność etniczna mieszkańców wpłynęły na zachowanie tradycji kulinarnych dawnych Prus, bazując przede wszystkim na wykorzystaniu w kuchni składników prostych i łatwo dostępnych, m.in. produktów zbożowych, mlecznych, mięsnych oraz tłuszczowych. Na ich bazie, głównie w okresie zapustów wypiekano pewnego rodzaju pączki zwane ruchańcami.
Nazwa produktu pochodzi od nazwy miejscowości Aniołowo – anielskie oraz ruszania się ciasta w czasie wypieku – czyli ruchańce. Tradycja i receptura ich wypieku prawdopodobnie wywodzi się ze starych warmińskich zwyczajów i sięga lat 40-tych XX w. Wykonywanie anielskich ruchańców związane było z okresem ostatków dawniej hucznie obchodzonych na terenach Aniołowa. Stosunkowo łatwy przepis oraz dostępność składników wzmagała popularność tego produktu.
Obecnie są przyrządzane nie tylko na ostatki, ale także na różne święta okolicznościowe, a receptura ruchańców przetrwała do dziś w niezmienionej formie. Aby przygotować anielskie ruchańce potrzebujemy 1 kg mąki, 10 dag drożdży, 6 jajek i około 1 litra ciepłego mleka. Najważniejszą kwestią jest dobra konsystencja ciasta, które nie może być „ani za rzadkie, ani za gęste”. Ruchańce po wypieku zawsze posypywane są cukrem pudrem. Najlepiej smakują popijane mlekiem i jedzone w dobrym towarzystwie.