W środę, 26 października o godz. 18.00 w budynku Renoma przy ul. Królewieckiej 21b odbędzie się wernisaż zatytułowany "Proces. Od tolkmickich legend do poplenerowej wystawy".
Plenery, jako element edukacji artystycznej, posiadają długą tradycję i renomę. Dla uczniów udział w plenerze to z pewnością okazja, by zweryfikować swoje umiejętności nabyte w pierwszym roku nauki, w innych od szkolnych warunkach, ale także, by zintegrować się w obrębie zespołu klasowego i odpocząć nieco od szkolnego rytmu, tworząc w malowniczym otoczeniu.
Wyjazd do Tolkmicka zaowocował niezwykle aktywnym trybem pracy, który wymagał od uczestników wiele wysiłku, ale, mamy nadzieję, pełen był również satysfakcjonujących obserwacji i doświadczeń angażujących umiejętności warsztatowe zdobywane podczas zajęć lekcyjnych.
Realizacja prac miała charakter procesualny, wieloetapowy i wymagała zarówno aktywności indywidualnej, jak i współdziałania w obrębie grup, a nawet zakładała partycypację mieszkańców Tolkmicka w naszych intermedialnych działaniach.
Za punkt wyjścia obraliśmy sobie refleksję nad lokalnym kontekstem, historią, atmosferą, topografią i specyfiką miejsca, które zawładnęło naszą wyobraźnią przez kilka intensywnych dni. Patronowały nam nie tylko tolkmickie widoki, ale również legendy, fakty historyczne oraz impresje będące rezultatem spacerów. Analizie poddaliśmy nawet dane statystyczne dotyczące miasta! Połączenie wszystkich tych płaszczyzn stanowiło przyczynek do lepszego poznania obszaru, który stanowił inspirację oraz motyw przewodni powstających wówczas prac.
Znajomość specyfiki miejsca pozwoliła na „oswojenie go”, przyjęcie bardziej pogłębionej i zindywidualizowanej optyki w kontakcie z sekretami otoczenia. Wtedy do głosu dochodzą szczegóły, detale, miejsca zazwyczaj niedostrzeżone. Wówczas przestajemy być spieszącymi przechodniami, a zaczynamy być – uważnymi obserwatorami otaczającej przestrzeni. Jej piękno, odrębność czy nawet niedoskonałość zaczyna nas poruszać, fascynować, a przede wszystkim stanowić źródło inspiracji i twórczych poszukiwań. Miejsca pozornie zwykłe nabierają unikalnego charakteru zmuszając do stawiania sobie pytań, jak za pomocą środków plastycznych wyrazić indywidualne spostrzeżenia i obserwacje rodzące się w kontakcie z nową przestrzenią.
Materialny zapis kilku intensywnych dni w Tolkmicku to eksponowane fotografie, szkice oraz obiekty, które stanowią trzon poplenerowej wystawy. Wrażenia towarzyszące happeningowi o charakterze ludycznego korowodu - prowadzeniu legendarnego węgorza przez miasto, dostępne są za pośrednictwem dokumentacji - fotografii reportażowej.
Paulina Łuczak LPGG
Oto kilka impresji uczestników:
Podobała mi się sceneria Tolkmicka, cała jego atmosfera i klimat maleńkiego sennego miasteczka.
Julia Salińska
Zapamiętałam to, jak grupowo wybieraliśmy materiały i to, jak zabawna i przyjemna była praca przy tworzeniu kostiumów.
Agata Charuk
Plener w Tolkmicku był dla nas inspiracją. To malownicze miejsce było interpretowane przez nas na różne sposoby. […]
Jakub Ziółkowski
Pracując nad instalacją poprosiłyśmy robotników o deski. Niechcący wzięłyśmy te, które były przeznaczone… na dach (!). Na szczęście nikt się nie zdenerwował. Tylko wszystko obróciło się w żart.
Zuzanna Adamkiewicz
Stworzyliśmy ciekawy performance, dzięki któremu poznaliśmy legendy Tolkmicka i przypomnieliśmy je mieszkańcom tego spokojnego miasta.
Ada Gronek
Miło wspominam tworzenie stroju węgorza z moją przyjaciółką – Agatą. Świetnie bawiłyśmy się podczas sprejowania materiałów oraz... własnych rąk! Agata miała złote, a ja zielone. […]
Iga Łukasik
W pamięć zapadła mi niezwykła malowniczość tego małego, ale jakże inspirującego miejsca. Nieważne czy poszukiwałam abstrakcji, czy motywu bardziej oczywistego – to miasto zaskakiwało ogromem inspiracji, który zaowocował równie dużym zasobem zdjęć, z których jestem niezwykle zadowolona.
Wiktoria Łopatto
Zadanie zostało dofinansowane ze środków
Zarządu Powiatu w Elblągu i Stowarzyszenia TalentArt
Pragniemy wyrazić naszą wdzięczność Pani Barbarze Koniecko za nieocenioną pomoc w organizacji pleneru. Paniom Katarzynie Sawickiej i Paulinie Łuczak należą się podziękowania za sprawowanie opieki podczas zajęć i pomoc w organizacji wystawy.